Haft taflą

Wyszywanie — to jeden z rodzajów dekoracyjno-stosowanej sztuki, deseń i przedstawianie w którym stworzone za pomocą igły ręcznie albo na hafciarkach bawełnianymi, lnianymi, jedwabnymi i wełnianymi nićmi. Także wykorzystają paciorki, perły, włosy, pajietki, monety, kamienie szlachetne i t. d.

Haft stosują dla dekorowania przedmiotów życia (poduszek, serwetek, przykryć, przychwyt, zasłon i t. d.), ubrania, stworzenia obrazów i panneau. Mistrzowie haftu pracują z najróżniejszymi tkankami: od gęstych i grubiańskich, jak, na przykład, płótno, sukno albo skóra, i do najcieńszych — muślinu, batystu, tiulu, gazu.

Haft być może płaskiej, wypukłej, ażurowej, siatkowej, gęstej i dywanowej. Z jej pomocą lekko podkreślić piękno tkanki: wytworną pierieliwczatost' jedwabiu, bogaty blask aksamitu, ciepłą matowost' i puszystost' wełny, szlachetne migotanie lnu. Często przy stworzeniu deseniu haftu wykorzystają rysunek samej tkanki.

W wyszywaniu wyodrębniają 4 techniki:

• na mocy odliczania nitek;
• po przeniesionym rysunku;
• przedsionek;
• aplikację.

Wyszywanie na mocy odliczania nitek, albo rachunkowy haft, stosują przy pewnych jej rodzajach: rachunkowej tafli, haftowi krzyżem, torowaniu nici w linii prostej, prostych i złożonych mereżek.

Wyszywanie po przeniesionym rysunku włącza w siebie taflę, wycinaną taflę, haft na tiulu. Przy tym na cienką tkankę nanoszą rysunek i wypełniają jego szczelnie leżącymi ściegami, przy czym w danym przypadku haft być może plastycznej albo płaskiej.

Przedsionek stanowi haft tamburnym szwem. Dla jego wykonywania można skorzystać ze zwykłej krawieckiej igły albo też wyszywać specjalną krzywą igłą.

Aplikacja — to kładzenie kawałeczków tkanki na podstawę, w jakości której często wykorzystają tiul.

Oprócz tego, wyszywać można nie tylko ręcznie, ale też na maszynie do szycia. Istnieją specjalne do wyszywania autka, które wykorzystają w swojej pracy zawodowe hafciarki. Należy zaznaczyć że współczesne maszyny do szycia także posiadają funkcję wyszywania. Oni po prostu trzeba nastawić na nią zgodnie z instrukcją, dokładanej do maszyny do szycia.

Istnieją nieco rodzajów wyszywania: haft krzyżem, wstążkami, taflą, jedwabiem, złotem, paciorkami, riszelje, aplikacja, izonit'. Nasza książka poświęcona wyszywaniu przez taflę.

Dany rodzaj rękodzielnictwa rozpowszechniony po wszystkim światu. Od dawnych czasów kobiety wszystkich stanów wyszywali taflą, robiąc wspaniałe gobeliny, ozdabiając haftem serwety, serwetki, torebki, torebki, ubranie, obicie mebli, zanawiesi i t. d. W posag każdej dziewczyny koniecznie wchodziły serwety, wyszyte przez taflę.

Nie ma kiedy każda dziewczyna umiała wyszywać, a liczny doprowadzali swoja sztuka do takiego stopnia, że wykonywali cienki haft na zamówienie bogatych ludzi. Nic dziwnego, że wtedy ubranie bogatych mężczyzn i kobiet koniecznie zostało ozdobione przez piękny haft z wykorzystaniem złotych i srebrnych nici, pereł, kamieni szlachetnych.

W świecie współczesnym haft taflą przeżywa swoje drugie urodzenie. Znów stała się popularna, i ją wykorzystają do ozdoby przedmiotów wnętrza, ubrania, różnych dodatek i t. d.

Haft taflą — to wygląd haftu, przy którym ściegi wypełniają płótno tkanki w całości, dzięki czemu przy stworzeniu wyszytych obrazów, panneau, wykańczaniu ubrania i bielizny można najbardziej harmonicznie wykorzystać nici różnych rodzajów: muliny, wełniane, jedwabne, lniane. Wyszywać dostępnie praktycznie na każdej tkance. Nici zaś dla tafli lepiej wybierać słabo kręcone, miękkie, ponieważ właśnie takie staną lepiej kłaść się w ściegach.

Istnieją nieco rodzajów tafli: biała i kolorowa, wolny i nanoszona według rachunku nitek, po konturze rysunku. Deseń tafli być może jednostronnym i dwustronnym.

W wyszywaniu taflą wykorzystają wiele różnych szwów, na przykład « naprzód igłę », « w tył igłę », tamburnyj i stiebielczatyj szwy, « ósemkę », prostą i ukośną gładź.

Haft taflą w różnych częściach kraju odznacza się charakterystycznymi właściwościami, i każda z nich posiada swoją nazwę. Na przykład, w Gorkiego obwodzie wykonują « Gorkiego tipiur », w osiedlu Krzyże Nowogrodzkiej dziedziny robią « kriestieckuju linijkę », w mieście Aleksandrow-kie obwodu kałuskiego wyszywają « aleksandrowskoj kolorową taflą », a w Riazaniu — « riazańskim haftem ». Po całym świecie znana z « połtawska tafla ».

W osiedlu Tarusa częściej stosują « kolorową opleść », nazwa której wynikło z głównego przyjęcia — oplecenia przez kolorowe nitki. To jeden z najbardziej złożonych i pracochłonnych rodzajów szycia po siatce, który wykonują kolorowymi nićmi.

Kolorowy opleceniu wyszywają także w Riazańskiej, Smoleńskiej, Kałuskiej, Tulskiej i Twerskiej dziedzinach. Przy tym kolor haftu gra ogromną rolę. Na przykład, białe kwitnięcie symbolizują niebo i światło, kolor czerwony związany z ogniem i priedstawlenijami o czymś pięknym, pięknym. Właśnie te kolory i pojawiają się głównymi w kolorowy pieriewiti. Także haft uzupełniają zielonym, żółtym i niebieskim kolorami.

W kolorowy pieriewiti wykorzystają roślinne, geometryczne i zwierzęce ornamenty, którymi ozdabiają serwetki, serwety, ręczniki, dróżki, poszewki, odzież damską. Razem z kolorowy opleceniu wykorzystają i rachunkowości szwy, na przykład komplet, malowanie, tafla.

Opleść częściej wykonują po wyrwanej siatce, t. je. z tkanki po obliczeniu klatek wyrywają nici tak, by wyszła siatka, którą potem wypełniają deseniem. Jeżeli zaś jej nie owijają, to taki haft nazywają słaniu. To przyjmowanie podobne do cerowania — deseń wychodzi gęstym i jednej faktury.

Ażurowe rysunki należy wykonywać na płótnie średniej grubości, a oto grubiańskie albo bardzo cienkie tkanki w tym celu wyglądu haftu nie nadają się.

Istnieją różne warianty stłani: biała, jednobarwna, kolorowa, lekka, gęsta i siatkowa. Ona także być może wykonana z wyodrębnianiem konturu innego koloru. Po tego jak rysunek wypełniony słaniu, pozostałą część siatki owijają do przekątnej wykorzystać w tym celu nici tej zaś grubości, co i przy tkanka-podstawa. Przy tym w różnych obwodach stosują różne rodzaje obwiwki. Na przykład, w Wołogodzkiej i Ołonieckoj obwiwku siatki wykonują rządami w linii poziomej i linie pionowe.

Oddzielną linią należy wyodrębnić złote szycie. W Torżsk nim nazywają haft metalowymi nićmi. Wcześniej taką wołoczenuju nić robili z cienkiego złotego albo srebrnego drutu. Później zamiast wołoczenych nitki stali robić kręcone nici, t. je. metalową nić nakręcali na lnianą albo jedwabną.

Liczny mistrzynie wyszywają złotymi nićmi nie tylko na tkance ale też na skórze. Często taki haft wykonują po wykładaniu, które dodaje haftowi wypukłość i plastyka, wykorzystać w jakości go nici, tekturę, papier, skórę.

W złotem szycie także stosują różne szwy: kuty, lany, przytwardnieć, falujący, po sznurku, korzinoczku. Oprócz tego, robią szwy z siatek i krat. Przy tym złota nić przechodzi tylko od prawej strony, a z od lewej strony widoczna bawełniana. Złote szycie można wykonywać tylko na krosienkach.

Częściej złote szycie stosują dla wykańczania przedmiotów kościelnego użytku.